Gedurende de periode 1991 tot 1995, met nog een klein vervolg in 1996, werkte Peter De Koninck aan een project, genaamd Eurazie. Deze eerste, grote realisatie, omvatte een serie van voornamelijk monumentale etsen, voorafgegaan door talloze voorstudies, tekeningen en ontwerpen. Inhoudelijk gaat het over een soort “Grand Tour” door het oude continent, waarbij belangrijke sociaal-historische gebeurtenissen uit de 20° eeuw gekoppeld werden aan een architecturale antecedent.

Omdat men bij het overschouwen van een -bijna- volledige eeuw vanzelfsprekend moet selecteren, niet alleen historisch, maar ook geografisch, koos hij voor gebeurtenissen die letterlijk grensoverschrijdend waren, en een belangrijke invloed hadden in verschillende landen tegelijk.

Onvermijdelijk komt men dan bij de genoegzaam meest bekende feiten uit de 20° eeuw: de eerste Wereldoorlog, de teloorgang van het Oostenrijks-Hongaarse Keizerrijk, de Russische revolutie, de opkomst van het fascisme in Italïe, de machtsovername door Hitler in Duitsland, de Spaanse burgeroorlog, het Franco-regime, de tweede Wereldoorlog (en de nasleep), de genocide, de Turks-Cypriotische kwestie…

De Balkanoorlogen werden noodgedwongen terzijde gelaten. Op het moment dat De Koninck werkte aan de reeks, waren de evenementen in het toen uiteenvallende ex-Joegoslavie zich nog volop aan het afspelen. Voor het overschouwen van de geschiedenis is enige afstand in tijd en ruimte echter essentieel.

De architecturale artefacten die hij uitkoos, waren o.a.: het Lenin-mausoleum (voor de opkomst en ondergang van het communisme in de U.S.S.R.), de Arc de Triomphe, met daaraan gekoppeld een verwijzing naar het Vichy-regime in Frankrijk tijdens W.O.II. Voor Duitsland kwamen er 2 periodes in het vizier,,respectievelijk uitgebeeld via de Brandenburgse Poort (nasleep oorlog en opsplitsing) en het Zeppelinfeld te Neurenberg (nazisme). Voor Spanje en Franco’s dictatuur trok hij naar het mausoleum van de caudillo, in de Valle de los caidos. De Holocaust werd uitgebeeld met een sinistere inkijk in de lege gaskamer, waar elk geluid verstomde…

Een uitgebreide en gedétailleerde beschrijving van het ganse project en het werkproces, en een historische duiding bij elk werk op zich, is reeds gebeurd in de (tekst)catalogus die geschreven werd n.a.v. de eindtentoonstelling “Eurazie, 1991-1995”, die plaats vond in de St. Pietersabdij te Gent, in april 1997.

Wat zeker niet mag vergeten worden is de rol die het maken van de tientallen (voor)studies en tekeningen, gespeeld hebben in de totstandkoming van het project.
Waar de voorstudies zich aanvankelijk beperkten tot kleine, geschetste aantekeningen, evolueerden zij al snel tot uitgewerkte, en op zichzelf staande kloeke tekeningen, van klein naar middel tot groot formaat. Ook in louter plastisch opzicht genereerde het denkproces over de reeks, en het maken van de studies een evolutie binnen De Koninck’s werk, zowel inhoudelijk als materieel.

Onderstaande werken vormen slechts een selectie uit het gehele project, maar pogen desalniettemin een beeld te geven van wat de hele realisatie inhield.